süpürgələmə — «Süpürgələmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgə — is. Süpürmək üçün topa halında bağlanmış nazik çubuqlardan, ya budaqcıqlardan ibarət alət. Narın süpürgə. Şax süpürgə. Çubuq süpürgə. – Səfər əlində süpürgə daxil olur. C. C.. Dalandar əlindəki süpürgəni divara söykədi. M. Hüs.. ◊ Süpürgə çəkmək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgəçi — is. 1. Vəzifəsi binanı, həyəti, küçəni və s. ni süpürmək olan adam. Süpürgəçi qadın otaqları təmizləyirdi. M. C.. 2. Süpürgə bağlayıb satan adam. Süpürgəçidən bir süpürgə aldım … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgələmək — f. Süpürgə ilə təmizləmək, süpürgə ilə süpürmək. Otaqları süpürgələmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgə — (Zəngibasar) kötücədən sonrakı övlad. – Kötücəyi görüfsən, inşallah, süpürgəyi də görəcəx’sən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
süpürgəçilik — is. Süpürgəçinin işi. <Firəngiz:> Yeddinci sinfi bitirənə qədər süpürgəçilik elədim. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgəçöpü — is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən, süpürgə bağlanan bitki … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürgəsaqqal — 1. is. İrisaqqallı, qorxunc görkəmli, mövhumi vücud (uşaqları qorxutmaq üçün işlənir). Əsəd, xortdan deyil, süpürgəsaqqaldır, – deyə biri söylədi. B. T.. 2. sif. Sıxsaqqallı, irisaqqallı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kütmüx’ — (Ağdaş, Çənbərək, Mingəçevir) 1. çox işlənmə nəticəsində işə yaramayan kötük süpürgə. – O kütmüx’ süpürgəni mənə ver (Ağdaş) 2. qısa (Çənbərək). – Sa: verdiyim kütmüx’ buynuz inəx’di … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tilət — I (Biləsuvar, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı) tiyə; bıçaq, dəhrə və s. kəsən hissəsi. – Dəhrənin tiləti qırılıp (Kürdəmir); – Bı tilətnən əyaqqabının palçığın təmizzə (Salyan); – O tiləti ver, çikməmi təmizziyim (Şamaxı) II (Salyan, Ucar) işlənmə… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kotmul — sif. məh. Çox işlənməkdən yeyilmiş (süpürgə haqqında). Kotmul süpürgə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
